Overpeinzingen 23 juni
Door: Ger
Blijf op de hoogte en volg Ger
23 Juni 2014 | Nepal, Kathmandu
Als alles anders is, wordt het ook weer gewoon. Kinderen nemen de dingen zoals ze zijn, weinig/ geen oordelen.
Bijvoorbeeld de kinderen van Marinko Home beschouwen hun plek als hun thuis, als een grote familie. Het feit dat ze niet thuis wonen, wordt dan gewoon. In Nederland zouden tig "ogen" klaar staan voor begeleiding. Hier regelen ze het meeste onderling en natuurlijk m.b.v. de staf. Voorbeeld(zie foto) : we gaan op zaterdag naar de bieb bij TiomLaura. Een v d jongste wil ook mee.Op straat rent hij ineens naar iemand, dit blijkt zijn vader te zijn, hij is zo blij! Zijn grotere broer let op hem en samen met zijn zusje op de foto met vader. Trots is de kleine jongen en vader ook. Vervolgens komt de bus en gaat hij mee naar de bieb. De foto ligt onder zijn kussen!
Ook heel bijzonder: de grote kinderen hebben 1 week vrij (Nepal heeft de meeste school -vrije-dagen van de wereld).we gaan zwemmen. De kinderen blijven uren in het water, de meesten kunnen niet zwemmen, de meisjes hebben n badpak met rokje (weet je nog!?) en de meesten hebben n legging aan. Plots begint het te regenen, hier zijn dit dikke druppels en veel. Ze hebben zo'n plezier, fantastisch om mee te maken. Dan vragen ze "didi Will you teach us"? Nou, degenen die mij ooit hebben zien zwemmen, weten hoe grappig dit is. ...
De foto's die ik verder toevoeg, gaan ook over de lasten die een mens kan dragen en nu dan letterlijk.
Morgen neem ik afscheid van de school van de kinderen, waar ik iedere dinsdag was en wat zoveel indruk maakt, ook weer zo anders, dat ik nu alweer gewoon mee in de bankjes schuif.
De kinderen krijgen voor ieder vak een andere teacher, zo ook social studie, mijn vak.....
Ik geef ze Puck van de Petteflet, n beetje Nederlandse cultuur en Jip en Janneke voor de jongste (in het Engels)
Zaterdag neem ik dan afscheid van de kinderen en leiding van Marinko Home, ik heb daar dan 2maanden gewerkt met veel plezier, veel geleerd over anders zijn en gewoon en vooral geleerd: geen oordeel
Het is zoals het is.....
Evta, 13 keer hie hiep hoera.........
Bijvoorbeeld de kinderen van Marinko Home beschouwen hun plek als hun thuis, als een grote familie. Het feit dat ze niet thuis wonen, wordt dan gewoon. In Nederland zouden tig "ogen" klaar staan voor begeleiding. Hier regelen ze het meeste onderling en natuurlijk m.b.v. de staf. Voorbeeld(zie foto) : we gaan op zaterdag naar de bieb bij TiomLaura. Een v d jongste wil ook mee.Op straat rent hij ineens naar iemand, dit blijkt zijn vader te zijn, hij is zo blij! Zijn grotere broer let op hem en samen met zijn zusje op de foto met vader. Trots is de kleine jongen en vader ook. Vervolgens komt de bus en gaat hij mee naar de bieb. De foto ligt onder zijn kussen!
Ook heel bijzonder: de grote kinderen hebben 1 week vrij (Nepal heeft de meeste school -vrije-dagen van de wereld).we gaan zwemmen. De kinderen blijven uren in het water, de meesten kunnen niet zwemmen, de meisjes hebben n badpak met rokje (weet je nog!?) en de meesten hebben n legging aan. Plots begint het te regenen, hier zijn dit dikke druppels en veel. Ze hebben zo'n plezier, fantastisch om mee te maken. Dan vragen ze "didi Will you teach us"? Nou, degenen die mij ooit hebben zien zwemmen, weten hoe grappig dit is. ...
De foto's die ik verder toevoeg, gaan ook over de lasten die een mens kan dragen en nu dan letterlijk.
Morgen neem ik afscheid van de school van de kinderen, waar ik iedere dinsdag was en wat zoveel indruk maakt, ook weer zo anders, dat ik nu alweer gewoon mee in de bankjes schuif.
De kinderen krijgen voor ieder vak een andere teacher, zo ook social studie, mijn vak.....
Ik geef ze Puck van de Petteflet, n beetje Nederlandse cultuur en Jip en Janneke voor de jongste (in het Engels)
Zaterdag neem ik dan afscheid van de kinderen en leiding van Marinko Home, ik heb daar dan 2maanden gewerkt met veel plezier, veel geleerd over anders zijn en gewoon en vooral geleerd: geen oordeel
Het is zoals het is.....
Evta, 13 keer hie hiep hoera.........
-
23 Juni 2014 - 10:37
Lieveke:
Zoals mijn wijze mama altijd zei: 'partir, c'est mourir un peu'.
I love you! -
23 Juni 2014 - 11:03
Ria:
Lieve stoere Ger.
Vol ontroering weer je verslag gelezen wat zal het moeilijk zijn voor je om straks afscheid te nemen van alles wat je daar lief is geworden!
Vooral die kinderen,wat een ander leven dan de kinderen hier hebben met alle hulptroepen die altijd klaar staan.
Je komt terug als een ander mens met veel waardevolle herinneringen!
Fijn dat je ons hebt laten meeleven met je prachtige verhalen en foto's.
Geniet van je laatste dagen met je lieve kinderen daar,ze zullen je missen.
Veel liefs Ria.xxx -
23 Juni 2014 - 12:15
Marijke Speek:
Hoi Ger, bedankt voor de mooie verslagen.Nog enkele fijne dagen en goede reis naar huis.
Groetjes,
Jan en Marijke.
-
23 Juni 2014 - 14:14
Christa:
Hoi, Ger,
Wat leuk zo af en toe van jou iets te horen en ook te zien - prachtige foto's! Het is te zien hoe je daar geniet en hoe blij de kinderen met jou zijn! Wij missen je natuurlijk erg, dat snap je wel! Ik verheug me nu al op jouw verhalen tijdens de volgende wandeling.
Voor de laatste weken (of dagen?) wens ik je nog veel energie, maar vooral veel plezier en een goede vlucht terug.
Tot ziens en een hartelijke groet
Christa -
23 Juni 2014 - 14:17
Tonnie En Herma Jacobs:
Beste Ger,
wij hebben genoten van jouw reisverslagen net zoals jij daar nog veel meer genoten hebt van kinderen mensen en landschap. tot ziens in Holland, bedankt. -
23 Juni 2014 - 15:54
Ger Peeters:
Het lukt nog niet echt met het plaatsen van foto's! Probeer binnenkort weer...... -
23 Juni 2014 - 15:56
Ger Peeters:
14 juli vlieg ik terug naar Nederland, dus ik heb nog even... -
23 Juni 2014 - 18:20
Jacomien En Mari:
Wat een mooie ervaringen. Je kunt denk ik straks terugkijken op een fijne tijd in Kathmandu. En wij zullen wel meer verhalen horen wanneer je weer thuis bent.
Groetjes -
23 Juni 2014 - 20:54
Netty Van Gerwen:
hoi ger.wat zal iedereen je daar gaan missen maar ik weet zeker dat je de kinderen in die 2 maanden iets waardevols heb meegegeven die ze nooit meer zullen vergeten en misschien in hun leven verder kan brengen.en je weet ieder nadeel heeft zn voordeel, hier in nederland zijn weer een hoop mensen die blij zijn dat je weer terug komt.je verblijf in nepal neemt niemand je nog af en heeft weer iets waardevols aan jouw leven toegevoegt. dikke kus van de buurvrouw en buurman.xx -
23 Juni 2014 - 23:46
Marianne Van Der Sterren:
hoi kanjer!!!!!!!!!!!!!!!
Wat leuk weer om het e.e.a. te vernemen van je, maar wat gaat de tijd toch snel he? Het zal wel moeilijk zijn (dubbel gevoel) om straks afscheid te nemen, maar je hebt een geweldige tijd gehad vlgs. mij en dat nemen ze niet en nooit meer van je af. Heb van je verhalen genoten en bijbehorende foto's. Kei bedankt hiervoor en hoop dat je daar nog een fijne tijd hebt.
Nou Ger het aller allerbeste en geniet er nog maar van!!!!!!!!!!!!!
Liefs
Marianne van der Sterren ut het Mierlose -
25 Juni 2014 - 19:37
Klaas:
Hallo Ger,
Als je de verhalen zo leest is je wens uitgekomen. Je hebt veel gezien en kunnen helpen.
Afscheid zal moeilijk zijn, maar de ervaringen zul je altijd meedragen.
Goede reis terug. We zijn benieuwd naar je verhalen.
Klaas. -
28 Juni 2014 - 16:03
Sumero:
Hallo Ger
Hier is een berichtje van Sumero van de meditatie opleiding.
Ik heb nagedacht hoe ik jullie project zou kunnen steunen en kwam tot het idee om mijn schilderijen die ik heb gemaakt te koop aan te bieden en de opbrengst daarvan, na aftrek van de materiaalkosten, te besteden aan de straatkinderen van Kathmandu.Daartoe heb ik een catalogus gemaakt van het meeste werk dat ik gemaakt heb.
Ik heb er nu twee verkocht en hoop dat dat aantal verder toeneemt.
groetjes uit Bunde van Hakima en
Sumero -
28 Juni 2014 - 16:26
Ger Peeters:
Hallo Hakima en Sumero,
Wat n geweldig idee! Je weet misschien dat ik betrokken ben bij 2 stichtingen en om je te informeren ( ook interessant voor meerdere lezers !)
www.straatkinderenvankathmandu.nl
www,StichtingkinderenvanKathmandu
Zonodig wil ik graag met jullie overleggen over de besteding.
Maar het initiatief is geweldig, temeer ik dagelijks zie dat er zoveel kinderen zijn die bijv. een financieel steun(tje) nodig hebben om naar school te kunnen gaan.Wat ik ervaar is dat educatie een van de peilers is tegen armoedebestrijding, nu en zeker voor de toekomst.
Er wordt nu gelukkig meer aandacht besteed aan onderwijs, dit blijkt dat in 5 jaar tijd het analfabetisme 5 procent gedaald is, maar nog steeds 54 procent van de bevolking geen scholing heeft gehad.
Ik ben veel en op meerdere scholen geweest en zie ook dat kinderen, die wel naar school gaan, heel erg leergierig zijn en vlijtig! Dank voor jullie moeite. Namaste. Ger -
28 Juni 2014 - 19:46
Gladys:
Lieve Ger,
Telkens valt jouw naam en Cas kan niet wachten tot je terug bent. Je schrijft zo beeldend, zo mooi en toch is het met geen pen te beschrijven wat jij hebt meegemaakt door te kijken in de keuken van de ander, lijkt mij. Heel veel liefs en geniet van de laatste weken. Deze zullen lang niet zo zwaar zijn als de laatste loodjes hier op school.
Gladys
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
