Werk. 5 mei
Door: Ger
Blijf op de hoogte en volg Ger
05 Mei 2014 | Nepal, Kathmandu
Vandaag is het in Nederland Bevrijdingsdag, nog 1 week vacantie.
In Kathmandu en omgeving wordt er zeker gebouwd, de straten ( nu helemaal modderig, na:de vele regen en onweer) worden soms geasfalteerd. De mensen voelen zich nu wel vrijer in vergelijk met de tijd dat ze onderdrukt werden door de mao-isten.
Hoe vrij ben je als je arm bent?
De kinderen (40, van 7 maanden tot 18 jaar) uit Marinko Home zijn blije, lieve kinderen, ze zingen en dansen heel mooi, ze gaan graag naar school.
'S Morgens om kwart over 6 sta ik op. We kunnen hier gebruik maken van de keuken ( lekker koffie potje met koffie v d Hema en 2 crackers en )ik vertrek om 10 over 7, ik loop ong 20 min. en zo apart wat ik onderweg tegenkom. Ik zal binnenkort hier ns foto's van maken! En ja ja ik weet de weg, herken allerlei steegjes en paadjes, veel keuren geuren en zeer levendig, het leven begint hier om 5 uur!
Ik help dan eerst met het huiswerk dat de kinderen vlijtig zittend op de grond maken, dan is het eten, daal bath rijst met bonenmengsel, ze eten met de handjes en drinken uit n kan water. Tanden poetsen. Uniformen aan met plooien rokjes en broeken en allen een stropdas. Vervolgens via stoffig of modderig paden gaan we wachten op de bus.
1 meisje i( en de baby, afgegeven door de moeder, die vertrokken is) is nog in Marinko Home, ze is na ong 11 jaar van de vuilnisbelt gehaald. Dit meisje geef ik Engels, ze kan niet lezen noch schrijven. Ze is slim, dus ik hoop dat het lukt.
Iedere dag is anders: 1 dag met de kinderen naar de tandarts, de andere dag met 10 kinderen in n "busje" naar de "bibliotheek" in het andere tehuis Tiom laura ( opgezet door een vrijwilligster). Je snapt dat de "inburgering" van mij een bijzonder proces is, maar wel heel geweldig om dit mee te maken.
De kinderen noemen me Gerdidi( betekent oudere zus, Ger is een moeilijke naam om uit te spreken
Zondag en maandag ben ik vrij. Zaterdag is de vrije dag voor de scholen, zondag is gewoon school. Toen het zaterdagavond was, had ik het oude gevoel, lekker weekend.
Ook de uitstapjes zijn er nog: donderdag uit eten bij n Spaans restaurant als afscheid van 2 vrijwilligsters, zondag naar het "apenklooster" en boeddhistische tempels en 3 hele grote boeddha's Swayam Bumath. Ook de 3 e vrijwilligster is nu weg.
Vanmorgen was ik in Sechen monastery, alleen, en ik kreeg van 2 monniken n zakje chips, waar straatkindjes blij mee zijn, tenslotte kunnen de monniken best hun giften ( ze gaan na de viering met zakken vol naar buiten) delen met de velen op straat.
Morgen begint weer n nieuwe werkweek, ' s avonds uitgenodigd met Ocky bij n werker, waarna Ocky ook donderdag naar huis gaat.
Weet nog niet of er nieuwe vrijwilligers komen, voorlopig ben ik alleen.
Leuk de reacties die ik krijg, Namaste!
In Kathmandu en omgeving wordt er zeker gebouwd, de straten ( nu helemaal modderig, na:de vele regen en onweer) worden soms geasfalteerd. De mensen voelen zich nu wel vrijer in vergelijk met de tijd dat ze onderdrukt werden door de mao-isten.
Hoe vrij ben je als je arm bent?
De kinderen (40, van 7 maanden tot 18 jaar) uit Marinko Home zijn blije, lieve kinderen, ze zingen en dansen heel mooi, ze gaan graag naar school.
'S Morgens om kwart over 6 sta ik op. We kunnen hier gebruik maken van de keuken ( lekker koffie potje met koffie v d Hema en 2 crackers en )ik vertrek om 10 over 7, ik loop ong 20 min. en zo apart wat ik onderweg tegenkom. Ik zal binnenkort hier ns foto's van maken! En ja ja ik weet de weg, herken allerlei steegjes en paadjes, veel keuren geuren en zeer levendig, het leven begint hier om 5 uur!
Ik help dan eerst met het huiswerk dat de kinderen vlijtig zittend op de grond maken, dan is het eten, daal bath rijst met bonenmengsel, ze eten met de handjes en drinken uit n kan water. Tanden poetsen. Uniformen aan met plooien rokjes en broeken en allen een stropdas. Vervolgens via stoffig of modderig paden gaan we wachten op de bus.
1 meisje i( en de baby, afgegeven door de moeder, die vertrokken is) is nog in Marinko Home, ze is na ong 11 jaar van de vuilnisbelt gehaald. Dit meisje geef ik Engels, ze kan niet lezen noch schrijven. Ze is slim, dus ik hoop dat het lukt.
Iedere dag is anders: 1 dag met de kinderen naar de tandarts, de andere dag met 10 kinderen in n "busje" naar de "bibliotheek" in het andere tehuis Tiom laura ( opgezet door een vrijwilligster). Je snapt dat de "inburgering" van mij een bijzonder proces is, maar wel heel geweldig om dit mee te maken.
De kinderen noemen me Gerdidi( betekent oudere zus, Ger is een moeilijke naam om uit te spreken
Zondag en maandag ben ik vrij. Zaterdag is de vrije dag voor de scholen, zondag is gewoon school. Toen het zaterdagavond was, had ik het oude gevoel, lekker weekend.
Ook de uitstapjes zijn er nog: donderdag uit eten bij n Spaans restaurant als afscheid van 2 vrijwilligsters, zondag naar het "apenklooster" en boeddhistische tempels en 3 hele grote boeddha's Swayam Bumath. Ook de 3 e vrijwilligster is nu weg.
Vanmorgen was ik in Sechen monastery, alleen, en ik kreeg van 2 monniken n zakje chips, waar straatkindjes blij mee zijn, tenslotte kunnen de monniken best hun giften ( ze gaan na de viering met zakken vol naar buiten) delen met de velen op straat.
Morgen begint weer n nieuwe werkweek, ' s avonds uitgenodigd met Ocky bij n werker, waarna Ocky ook donderdag naar huis gaat.
Weet nog niet of er nieuwe vrijwilligers komen, voorlopig ben ik alleen.
Leuk de reacties die ik krijg, Namaste!
-
05 Mei 2014 - 10:34
Ger Peeters:
De foto 's die horen bij dit verslag zijn terechtgekomen bij
MijN eerste reis!!
Toch zeker het bekijken waard!
Groetjes. Ger -
05 Mei 2014 - 14:34
Cees En Addy Donker:
Hoi Ger,
Heel leuk en interessant om je verslagen te lezen. Je maakt zo toch heel wat mee en alle indrukken die je meekrijgt. Geweldig.
'n Heerlijk gevoel moet het zijn wat je voor die kinderen kunt betekenen.
We wensen je nog een hele fijne tijd toe.
groetjes,
Cees en Addy -
07 Mei 2014 - 12:44
Gladys Peeters:
Hoi Ger,
leuk, wat je allemaal doet. Het lijkt mij enig om ook iets met kinderen van een andere cultuur in hun eigen omgeving te doen. Totaal anders werken met kinderen van een andere cultuur in onze omgeving. Nu beleef je in omgekeerde richting wat en hoe ze in hun eigen cultuur zijn. Kun je eindelijk de smaak proeven. Fantastisch toch!
Gladys
-
07 Mei 2014 - 21:54
Marcelin Ter Horst:
Hoi Ger,
leuk om jouw verslagen te lezen. Ik hoop dat je het naar je zin hebt in the valley guesthouse en op Marinka home. Groetjes aan iedereen daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
